سفر وسیله شناخت است،
هم شناخت خود، هم شناخت دیگران.
 چون رنج ها و سختی های مسافرت و حالت های فوق العاده، جوهره انسان را می نمایاند و خصلت های درونی بروز می کند.
حتی انسان میزان تحمل و مقاومت و کاردانی و تجربه خود را هم در سفر می تواند محک  بزند.